Z jednej strony chwytem aż nazbyt oczywistym zdaje się przyjęcie punktu widzenia chłopca z autyzmem (Extremely Loud & Incredibly Close Foera przyjęło tę samą taktykę), z drugiej absolutnie urocze i zaskakujące są niektóre komentarze wygłoszone z innej perspektywy. Nie traktowałabym tego jednak jako przewodnika po świecie autystyka – ciekawsze wydaje mi się to, co dzieje się w tle, a więc nietypowo przedstawiony dramat rodzinny.
Czyta się lekko i ciekawie, mimo że temat nie jest łatwy.
reakcje 